فرمول شیمیایی پلاستیک

ما امروز قصد داریم که برای شما از فرمول شیمیایی پلاستیک صحبت کنیم و مزایا و معایب آن پس به شما پیشنهاد میکنیم که تا آخر این مقاله با ما همراه باشید.

پلاستیک

اگر بخواهیم که به طور کلی برای شما پلاستیک را تعریف کنیم کلمه ی پلاستیک مشکل است، ولی می‌توان گفت که پلاستیک به گروه بزرگی از پلیمرها (بَسپارها) اطلاق می‌شود – موادی با مولکول‌های بسیار بزرگ که از پیوند شیمیایی مولکول‌های کوچک‌تر به وجود می‌آیند.

تعریف دقیق واژه‌ی پلاستیک مشکل است؛ اما می‌توان گفت که پلاستیک به گروه بزرگی از پلیمرها (بَسپارها) اطلاق می‌شود و موادی با مولکول‌های بسیار بزرگ که از پیوند شیمیایی مولکول‌های کوچک‌تر به وجود می‌آیند، پُلی یعنی بَس و خیلی زیاد، و مر یعنی پار و واحد یا بخش، مرها پارها واحدهای تکرار شونده‌ای هستند، که مولکول‌های منفرد آن‌ها را منومر تکپار می‌نامند؛ مانند منومر گاز اتیلن C2H4 که ساختار آن ها بسیار ساختار پیچیده ای هستند.

ساختار مولکولی پلاستیک‌ها آشنایی با اساس ساختار مولکولی پلاستیک‌ها برای شناخت ماهیت آن‌ها مفید است، اساس ساختار مولکولی بیش‌تر پلاستیک‌ها هیدرو کربن‌ها هستند که در آن‌ها کربن و هیدروژن مطابق فرمول CnH2n+2 با یک دیگر ترکیب شده‌اند؛ این نوع مولکول‌ها را مولکول‌های پارافینی می‌نامند، از لحاظ نظری این هیدرو کربن‌ها می‌توانند به طور نا محدود به یک دیگر بپیوندند و مولکول‌های بسیار بزرگی بسازند؛ پیوند بین اتم‌های این مولکول‌ها پیوند کووالانسی ساده است، از آن جا که به زنجیر این مولکول‌ها هیچ اتمی را نمی‌توان افزود؛ آن‌ها را اشباع شده نیز می‌نامند، پیوند داخل زنجیر مولکولی بسیار محکم است؛ اما پیوند بین دو زنجیر مولکولیِ جداگانه چندان قوی نیست.

فرمول شیمیایی

پیوند بین اتم‌های کربن و هیدروژن در یک زنجیر مولکولی می‌تواند پیوند کووالانسی دو گانه یا سه گانه باشد، اتیلن و استیلن مثال‌هایی از این نوع مولکول‌ها هستند، چون این مولکول‌ها دارای حداکثر ممکن تعداد اتم‌های هیدروژن نیستند؛ اتم‌های دیگری می‌توان به آن‌ها افزود، به همین سبب آن‌ها را اشباع نشده می‌نامند؛ این مولکول‌ها در فرایند بسپارش پلیمریزاسیون یا پلیمری شدن اهمیت زیادی دارند، بسپارش همان فرایند پیوند تکپارها منومرها به یک دیگر و پدید آمدن مولکول‌های بزرگ است، در ترکیب‌های آلی و چهار جفت الکترون یک اتم کربن را احاطه می‌کنند و یک جفت الکترون به طور اشتراکی به دور هسته‌ی هر اتم هیدروژن می‌گردند، اما اتم‌های دیگری نیز می‌توانند، جای گزین این اتم‌ها بشوند؛ از جمله کلر و حلقه‌ی بنزن به جای هیدروژن و اکسیژن یا گوگرد یا نیتروژن به جای کربن، در نتیجه؛ با استفاده از اتم‌های گوناگون؛ مواد آلی گوناگونی می‌توان تهیه کرد.
پلیمریزاسیون= پلیمریزاسیون و ایجاد مولکول‌های بزرگ در پلاستیک‌ها به دو روش افزایشی و تراکمی انجام می‌شود، در تصویر فوق و پلیمریزاسیون افزایشی نشان داده شده است که در آن منومرها به طور ساده به یک دیگر متصل می‌شوند و پلیمر به وجود می‌آورند؛امید واریم که به طور کلی با فرمول شیمیایی آشنا شده باشید.
مرسی از شما دوستان که مارا تا پایان این مقاله همراهی کردید شما میتوانید که برای مشاهده مقالات بیشتر به بخش مقالات مراجعه کنید.